Το Contra.gr, σε συνεργασία με την εξειδικευμένη ιστοσελίδα Overlap.gr, αναλύει τις ικανότητες του Ντέιβιντ Μόγιες στην τακτική και την κλίση του προς τον συντηρητικό και αμυντικό τρόπο παιχνιδιού.
Όταν ανακοινώθηκε πως ο Ντέιβιντ Μόγιες αναλαμβάνει την
Γιουνάιτεντ ως διάδοχος του Σερ Άλεξ Φεργκιουσον, πολλοί φίλοι των
Κόκκινων Διαβόλων δυσανασχέτησαν. Η κύρια αιτία αυτής της δυσφορίας ήταν
η αμφιβολία που είχαν όσον αφορά τις ικανότητες του Σκωτσέζου στην τακτική. Άλλωστε ο Μόγιες είναι γνωστός για την κλίση του προς το συντηρητικό και πιο αμυντικό τρόπο
παιχνιδιού. Μετά από 26 παιχνίδια στην Πρέμιερ και 6 παιχνίδια στο
Τσάμπιονς Λιγκ έχουμε μία πλήρη εικόνα για τους Κόκκινους Διαβόλους του
Μόγιες.
Η "περίεργη" αξιοποίηση του Μάτα
Η έλλειψη ποιοτικών λύσεων στον πάγκο της
ομάδας αλλά και η γενικότερη απουσία πολλών top class ποδοσφαιριστών από
το ρόστερ της, έκανε τα πράγματα αρκετά δύσκολα. Ακόμα και μετά την
άφιξη τουΧουάν Μάτα, τα προβλήματα δεν έχουν λυθεί.
Η αλήθεια είναι πως ο Ισπανός μαέστρος έχει
την δυνατότητα να αλλάξει το κλίμα στην Γιουνάιτεντ, όμως αυτό
χρειάζεται λίγο χρόνο αλλά κυρίως χρειάζεται σωστή μεταχείριση. Μέχρι
στιγμής ο τεχνικός των Κόκκινων Διαβόλων χρησιμοποιεί τον Μάτα στα
πλάγια και όχι ως πλεϊμέικερ, γεγονός που δεν τον "αφήνει" να λάμψει.
Στο παιχνίδι με την Στόουκ όπου η πρωταθλήτρια δημιούργησε αρκετές ευκαιρίες αλλά ηττήθηκε και μάλιστα με ανατροπή, ο Μάτα αγωνίστηκε στα πλάγια μην
καταφέρνοντας να εντυπωσιάσει καθόλου. Μία μεταγραφή των 45 εκ. ευρώ
άλλωστε οφείλει να κάνει άμεσα την διαφορά. Και φυσικά μιλάμε πάντα για
την Γιουνάιτεντ, μία ομάδα που στον πρώτο γύρο θύμιζε καμένη γη όταν
απουσίαζαν οι Φαν Πέρσι και Γουέιν Ρούνεϊ.
Αυτό που οφείλει να κάνει ο Μόγιες είναι να
βρει την θέση που θα αποδίδει τα μέγιστα το νέο μεταγραφικό απόκτημα
της ομάδας. Και τα πρώτα δείγματα δείχνουν πως αυτή η θέση δεν είναι στα
πλάγια. Ακόμα και αν χρειαστεί να τοποθετήσει έναν πολύ πιο
αμυντικογενή χαφ στο κέντρο πίσω από τον Ισπανό, ο Μόγιες θα πρέπει να
δοκιμάσει τον Μάτα ως 10άρι στην ουσία και όχι ως
πλάγιο χαφ. Βέβαια, αυτό θα φέρει αλυσιδωτές αντιδράσεις όταν θα πρέπει
να μείνει εκτός ενδεκάδας ένας εκ των Φαν Πέρσι και Ρούνει για να
χωρέσει σε επιτελικό ρόλο ο Ισπανός. Θυμίζουμε σε αυτό το σημείο πως
ένας από τους μεγάλους προβληματισμούς στην φετινή Γιουνάιτεντ παραμένει
η εμμονή στο παιχνίδι από τα πλάγια και οι αλλεπάλληλες σέντρες που
επιχειρούνται.
Σέντρες
Η επιλογή αυτού του τρόπου ανάπτυξης έχει
φέρει την πρωταθλήτρια Γιουνάιτεντ στην θέση που βρίσκεται τώρα. Τα
γεμίσματα στην αντίπαλη περιοχή έχουν φτάσει στο απίστευτο νούμερο κατά μέσο όρο των 29 ανά παιχνίδι. Στο παιχνίδι με την Φούλαμ δε, οι Κόκκινοι Διάβολοι πραγματοποίησαν 81 (!) γεμίσματα δίχως αποτέλεσμα.
Ο συγκεκριμένος τρόπος ανάπτυξης δεν έχει
αποδώσει μέχρι στιγμής, όμως κανείς δεν μένει εκεί. Όλοι αναρωτιούνται
γιατί δεν κάνει κάτι για αυτό ο Μόγιες. Και κάπου εκεί έρχονται στο
μυαλό τους οι αμφιβολίες που είχαν όταν ο Σκωτσέζος ανέλαβε τα ηνία της
Γιουνάιτεντ.
Ο Μόγιες έχει την πλήρη στήριξη στο
Όλντ Τράφορντ ακόμα και με αυτά τα αποτελέσματα. Παρόλα αυτά, αυτό που
δεν δικαιολογεί κανείς στον Σκωτσέζο είναι γιατί η Γιουνάιτεντ δεν
αναπτύσσεται καθόλου από τον άξονα. Όταν μάλιστα οι υπόλοιπες κορυφαίες
ομάδες της Ευρώπης έχουν αρκετά ψηλά στο ρεπερτόριο τους την
συγκεκριμένη τακτική.
Η διαχείριση των Μάτα, Ρούνει και Φαν Πέρσι
είναι ένα προσωπικό στοίχημα για τον τεχνικό της πρωταθλήτριας. Αν
καταφέρει και "δέσει" αυτήν την τριάδα, τότε θα έχει ένα πολύ ισχυρό
όπλο στην φαρέτρα του. Και παρότι δείχνει συντηρητικός και στρέφει την
προσοχή του περισσότερο στην άμυνα (δεν έχει ιδιαίτερα αποτελέσματα
μέχρι τώρα ούτε σε αυτόν τον τομέα) το μεγαλύτερο πρόβλημα έγκειται στον
δημιουργικό τομέα. Φυσικά, στο σύγχρονο ποδόσφαιρο ισχύει απόλυτα το
"όλοι αμύνονται και όλοι επιτίθενται". Για παράδειγμα οι εμφανίσεις των Κλέβερλι και Κάρικ είναι κάτω του μετρίου και αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα για την ανάπτυξη στην Γιουνάιτεντ.
Σε αυτό το σημείο είναι καθαρά θέμα
φιλοσοφίας τι θα χρειαστεί να αλλάξει ο τεχνικός της ομάδας. Στο 4-4-2 ή
στο 4-2-3-1 είναι λογικό να αντιμετωπίζεις προβλήματα στην δημιουργία
φάσεων όταν έχεις παραπάνω από 6 αμυντικογενείς ποδοσφαιριστές. Ή
πολλούς ποδοσφαιριστές που κοιτούν πρώτα τα αμυντικά τους καθήκοντα. Και
μέσα σε όλα, οι ακρογωνιαίοι λίθοι της σταθερής αμυντικής γραμμής της
Γιουνάιτεντ τα τελευταία χρόνια, Ρίο Φέρντιναντ και Νεμάνια Βίντιτς
είναι (και αυτοί) σκιά του καλού τους εαυτού.
Συμπέρασμα
Ο Μόγιες δεν είχε καμία ευθύνη για την
ποιότητα που (δεν) βρήκε στο ρόστερ της Γιουνάιτεντ. Είχε και έχει
ευθύνες όμως, όσον αφορά τις τακτικές επιλογές του μέχρι τώρα.
Πηγή: Contra
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου