Ακόμα δεν τον είδαμε και Γιάννη τον βγάλαμε. Αυτή είναι η κατάσταση για
τους ημιτελικούς και τον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος
ποδοσφαίρου του 2020. Της διευρυμένης διοργάνωσης που καλά καλά δεν
γνωρίζουμε ακόμα σε ποιες πόλεις θα γίνει.
Αν πιστέψουμε, όμως, όσα διαβάζουμε, η Κωνσταντινούπολη και το Λονδίνο ήδη μονομαχούν ώστε να αποτελέσουν την επιλογή της UEFA για τη φιλοξενία των τελευταίων τριών παιχνιδιών του τουρνουά.
Οι Αγγλοι από την πλευρά τους θεωρούν εαυτό ισότιμο διεκδικητή και ελπίζουν πως στις 7 Σεπτεμβρίου 2013 θα γίνουν ο επικρατέστερος, αρκεί η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή να ψηφίσει τότε υπέρ της υποψηφιότητας της Κωνσταντινούπολης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020. Σε αυτήν την περίπτωση το συμβόλαιο της Τουρκίας με τη ΔΟΕ δεν θα επιτρέπει άλλο μεγάλο τουρνουά στη χώρα τόσο κοντά στους Αγώνες.
Αν θέλουν να δικαιωθούν, όμως, θα πρέπει να κάνουν πολλά. Ηδη οδεύουν προς αλλαγή προέδρου. Ο Ντέιβιντ Μπέρνσταϊν αποχωρεί κουβαλώντας την αποτυχία στη διεκδίκηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018 και το... παράσημο της ατάκας «η ομοσπονδία είναι το χειρότερο κυβερνητικό όργανο στη Βρετανία» από τον υπουργό Αθλητισμού Χιου Ρόμπερτσον και όσα μηνύματα ισχύος (της ομοσπονδίας) και αν επιχειρήσει να στείλει ο Μπέρνσταϊν την επόμενη εβδομάδα στο πλαίσιο εκδήλωσης για τα 150 χρόνια αυτής, λίγους θα πείσει.
Ναι, πιστώνεται την καλή οικονομική κατάσταση της ομοσπονδίας σε ζόρικους καιρούς, ούτε αλλαγές εκσυγχρονισμού πέτυχε όμως, ειδικά στον τρόπο λήψης αποφάσεων, ούτε έχει την κυβέρνηση απόλυτα με το μέρος του «μαγαζιού». Τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ φέτος τον πήραν εξαιτίας των γενεθλίων. Αν θέλουν και το «φιλέτο» του 2020, οφείλουν να κινηθούν διαφορετικά σε πολλούς τομείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου