Ο Γιώργος Τσακίρης γράφει για την ήττα της ΑΕΚ χάρη (και) στον Γερμανό κόουτς, για το «μπλα – μπλα» του «Βίντι» και το: «Ελάτε να τις παίξουμε»…


Δυστυχώς τα πράγματα παντοιοτρόπως δεν εξελίσσονται όπως ευχόμουν, ήθελα και ήλπιζα αυτές τις μέρες… Ηταν και παραμένει μία αρκετά δύσκολη περίοδος η οποία ωστόσο εκτιμώ ότι φτάνει στην ολοκλήρωσή της. Θέλω να πιστεύω πως σε όλα τα ζητήματα που πονάνε έρχεται σύντομα, πολύ σύντομα το τέλος και το χαμόγελο, έστω και δύσκολα θα επιστρέψει…
Εφυγε το σιχαμένο (για μένα τουλάχιστον) 2012 και το…καλημέρα του 2013 έφερε πόνο ασύγκριτο, δύσκολο, μη περιγράψιμο σε ένα άψυχο χαρτί, ωστόσο πρόκειται για πόνο που ήταν αναμενόμενος. Η απώλεια ενός τόσο αγαπημένου προσώπου σε μία οικογένεια παλεύεται δύσκολα και μόνο ο χρόνος βοηθά και καταπραΰνει.
Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους για τα μηνύματα αγάπης και συμπαράστασης προς εμένα και την οικογένειά μου, όπως επίσης θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ και στη δεύτερη «οικογένειά» μου, αυτή του gazzetta.gr που όλο το προηγούμενο διάστημα αλλά και τώρα μου στάθηκε και με βοήθησε παντοιοτρόπως!
Τέλος οφείλω κι ένα μεγάλο ευχαριστώ σ’ όλα τα «κιτρινόμαυρα» site για τον τρόπο με τον οποίο είπαν αντίο και καλό ταξίδι στον πατέρα μου, όπως και όλους όσοι ήταν στο πλευρό μου αυτές τις δύσκολες ώρες από φίλους, συγγενείς, έως μέλη της ΑΕΚ είτε πρόκειται για υπαλλήλους είτε για μέλη του ποδοσφαιρικού τμήματος. Να σας έχει ο Θεός καλά εσάς και όλα τα αγαπημένα σας πρόσωπα…
Στο άσχημο τρέξιμο αυτό που είναι αναγκαίο σε τέτοιες άσχημες ώρες βρήκα λίγο, ελάχιστο διαθέσιμο χρόνο να βρεθώ και πάλι κοντά στην αγαπημένη μου ΑΕΚ. Πήγα στην Τρίπολη με το παρεάκι μου, τον Μπακά, τον Λαμπρό, τον Γάτο και τον Νίκο, συνάντησα την Στέλλα, τον Κυριάκο, τον Βασίλη, είδα τον Μανώλη, την Dwrito, τον Γιάννη (χωρίς την περούκα), ήμουν ξανά με τον παιδικό γηπεδικό αδερφό και γείτονα Μιχάλη μαζί με τον Χρήστο, χαιρέτισα τον Κίμωνα από την Νέα Ιωνία και τον Θανάση και τόσους άλλους συνοδοιπόρους τόσα χρόνια…
Όπως καταλαβαίνετε λόγω συνθηκών στο γήπεδο του Αστέρα δεν πήγα να εργαστώ, αλλά στο πέταλο, για να συναντήσω φίλους, να ζήσω όπως παλιά την ΑΕΚ και απλά να τραγουδήσω λίγο (και) για χάρη του! Και διαπίστωσα πως τίποτα δεν έχει αλλάξει στην Ελλάδα του 2013… Ειδικά όσον αφορά τη συμπεριφορά της ελληνικής αστυνομίας προς τον οπαδό της ΑΕΚ (δεν ξέρω τι ισχύει για τους υπόλοιπους εκδρομείς οπαδούς των άλλων ομάδων).
Δεν θα γράψω πολλά για το αγωνιστικό. Η Ενωση ηττήθηκε αναμενόμενα από μία ομάδα καλύτερή της αλλά σ’ αυτό βοήθησαν και τα λάθη του Εβαλντ Λίνεν. Απρόσμενες επιλογές και απόλυτα (όπως αποδείχτηκε) άστοχες όπως αυτή του Παπαδημητρίου στη θέση του αριστερού μπακ αλλά και της επιλογής να μη ξεκινήσει βασικός ο Κορδέρο. Επαναλαμβάνω ωστόσο πως προσωπικά δεν περίμενα καλύτερο αποτέλεσμα…
Η ΑΕΚ θα πρέπει να κοιτάξει τα ματς που έρχονται –έως και την 24η αγωνιστική– και να κερδίσει μέσω αυτών την εύκολη εξασφάλιση της παραμονής στην κατηγορία. Η αρχή πρέπει να γίνει στο ΟΑΚΑ με την Ξάνθη, ακολουθεί το ματς στο Κλεάνθης Βικελίδης με τον Αρη και έπειτα έχει δυο αναμετρήσεις (με ΟΦΗ και Πανιώνιο) στο ΟΑΚΑ που απαιτούνται 100% ισάριθμες νίκες! Επειτα ταξιδεύει στην Κέρκυρα και μετά υποδέχεται τον ΠΑΟΚ για να ταξιδέψει στα Χανιά και να αντιμετωπίσει τον Πλατανιά για να κλείσει την 24η αγωνιστική τη σειρά των αγώνων όπου θα πρέπει να συγκεντρώσει πολλούς βαθμούς με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό. Εδώ λοιπόν, στα παραπάνω ματς, παίζονται ΟΛΑ!
Δεν θα σταθώ άλλο στα αγωνιστικά. Θα γράψω για όσα βίωσα στην Τρίπολη περιμένοντας να πάρω θέση στην κερκίδα όπου υποτίθεται πως φιλοξενούσε (γιατί αυτό δεν είναι φιλοξενία) τους οπαδούς της ΑΕΚ. Εχοντας εννοείται εισιτήριο στο χέρι περίμενα καρτερικά έξω από τη θύρα 4 να μπω μαζί με άλλους οπαδούς της Ενωσης και η ώρα περνούσε χωρίς σημαντική πρόοδο στη σχετική διαδικασία. Το ματς ξεκίνησε και περισσότεροι από 200 οπαδοί της ΑΕΚ με εισιτήρια οι περισσότεροι (αν όχι όλοι) στην κατοχή τους περίμεναν απ’ έξω από το γήπεδο χωρίς να επιδιώκουν να μπουν με ντου τσάμπα στο πέταλο. Και πέρυσι το ίδιο έγινε το ίδιο γήπεδο μεταξύ των ίδιων ομάδων!
Η ώρα περνούσε και όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό το γκολ της ΑΕΚ και του Κουτρουμπή μας βρήκε όλους έξω από το γήπεδο να προσπαθούμε να καταλάβουμε τι έγινε. Κι αφού πληροφορηθήκαμε ότι η ομάδα είχε προηγηθεί κάποιοι έκαναν το… λάθος να πανηγυρίσουν με αποτέλεσμα οι αστυνομικοί (που προφανώς δεν ήθελαν γκολ της ΑΕΚ) να αντιδράσουν και να μας ψεκάσουν με χημικά (προσωπικά… ήπια δυο ψεκάσματα από το μισό μέτρο) και να μας χτυπήσουν με γκλοπ και ασπίδες.
Αφού ευτυχώς οι οπαδοί συγκρατήθηκαν και δεν αντέδρασαν (ήμουν εκεί και δεν δέχομαι αμφισβήτηση) έπειτα από πέντε επιπλέον λεπτά καταφέραμε να μπούμε στο γήπεδο. Περίπου στο 25ο λεπτό… Το 2013 όλα αυτά! Να έχεις πληρώσει εισιτήριο και να μη σου εξασφαλίζουν την άνετη προσέλευσή σου σε αυτό και την παρακολούθηση του αγώνα τουλάχιστον με την ώρα έναρξής του. Μόνο στην Ελλάδα και σε γήπεδα ομάδων όπως ο Αστέρας που αγωνιστικά είναι σούπερ αλλά λειτουργεί σαν σωματείο ερασιτεχνικό σε ότι αφορά την έδρα του και τον τρόπο φιλοξενίας των αντίπαλων οπαδών, ή έστω της ΑΕΚ!
Και τώρα αρχίζουν τα καλύτερα… Δεν έφτανε η μανούρα των αστυνομικών χωρίς λόγο, ούτε η αδικαιολόγητη καθυστέρηση μισής ώρας περίπου για την είσοδό μας στο πέταλο από την έναρξη του αγώνα, έπειτα και μέχρι να μπούμε στο χώρο που είναι η κερκίδα οι αστυνομικοί που ήταν παρατεταγμένοι στο πλάι έβριζαν και απαιτούσαν από τους οπαδούς να μην τους κοιτάζουν στο πρόσωπο. Προφανώς για να μην τους ματιάσουν. Κι όσοι τολμούσαν να φωνάζουν εναντίον τους για όσα βίωσαν απ’ έξω από το γήπεδο άκουγαν όσα δεν μπορώ να μεταφέρω για τους γονείς και τις οικογένειές τους. Αυτή είναι και τώρα, το 2013 η ελληνική αστυνομία… Και σαν κερασάκι στην τούρτα πετάχτηκε ένας… σερίφης, με κράνος, ασπίδα, χημικά, γκλοπ και φώναξε προς όλους τους οπαδούς της ΑΕΚ: «Μάγκες, αν είναι ελάτε μετά να τις παίξουμε, μαζευτείτε όσοι θέλετε κι ελάτε»!!!
Αυτά ακριβώς ήταν τα λόγια του χωρίς καμία υπερβολή και παίρνω όρκο βαρύ για όποιον δεν με πιστεύει με αποτέλεσμα δέκα οπαδοί της ΑΕΚ να κρατούν με νύχια και με δόντια άλλους 50 να μη γίνει μάχη μέχρι εσχάτων... Όταν όμως ρωτούσαμε επίμονα να μας πει τον αριθμό του, αλλά και άλλους αστυνομικούς για το ίδιο πράγμα, εκείνοι γυρνούσαν την πλάτη και σφύριζαν αδιάφορα φυσικά…
Πραγματικά από όσα βίωσα κι εγώ ο ίδιος διαπίστωσα πως δεν έχουν αλλάξει πολλά από την δεκαετία του ΄90 σε ό,τι αφορά στη συμπεριφορά της αστυνομίας στους εκδρομείς οπαδούς της ΑΕΚ. Τα ίδια βίωνα το 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997 σε Τούμπα, Χαριλάου, Πύργο, Καλαμάτα, Λειβαδιά και τόσα άλλα γήπεδα, τα ίδια είδα να γίνονται και στην Τρίπολη. Φυσικά δεν είδα πουθενά να γράφονται αυτά γι’ αυτό καλό θα είναι και τα ΜΜΕ σε τέτοια ματς να καταγράφουν με κάμερες και φωτογραφίες όσα γίνονται με τους εκδρομείς οπαδούς και μετά να καλύπτουν τα του αγώνα!
Συγχωρέστε με αν σας κούρασα αλλά καλό είναι κάποτε να γράφονται και αυτά γιατί μόνο για τους… αληταράδες που πετάνε καρέκλες έχουμε μάθει να γράφουμε και να διαβάζουμε, τι έχει προηγηθεί και τι ακριβώς συμβαίνει δεν το μαθαίνει ο κόσμος ΠΟΤΕ…
Ολοκληρώνοντας να γράψω δυο μόνο πράγματα για τον Δημήτρη Βιντιάδη: Δεν προλαβαίνουμε σε 30 μέρες…Το στόρι σας δεν έχει περάσει ένα σεβαστό απλά χρονικό διάστημα όπως σημειώνεται στην ανακοίνωσή σας, αλλά ήταν Πάσχα, το κάνατε επίσημο τον Ιούλιο προς Αύγουστο και σήμερα ξεστολίζονται τα σπίτια και φτάσαμε 2013!!! Αν τόσους μήνες ψάχνατε και καταλάβατε τώρα πως απαιτούνται περισσότερα αν και διαπιστώσατε πως τα χρέη είναι λιγότερα όπως είχατε εσείς γνωστοποιήσει, ζήτω που δουλευόμαστε… Αυτό τίποτα άλλο!