Την αποτίμηση της έως τώρα καριέρας του και τα όνειρα του για την Πριμέρα Ντιβιζιόν... κατέθεσε σε συνέντευξή του ο Λούκας Πέρεθ ενώ αναφέρθηκε με καυστικό τρόπο στα επεισόδια στον ημιτελικό Κυπέλλου της Τούμπας
Για την αποτίμηση της έως τώρα καριέρας του: "Είμαι
ικανοποιημένος από την πρόοδο που έχω κάνει στην καριέρα μου και θέλω
να συνεχιστεί αυτό. Και το πετυχαίνω και μέσω του ΠΑΟΚ. Είναι μεγάλος
σύλλογος στην Ελλάδα, έπαιξε στα προκριματικά του προηγούμενου Τσάμπιονς
Λιγκ και αντιμετώπισε ομάδες όπως η Σάλκε και η Μπενφίκα. Σίγουρα είναι
ένα βήμα μπροστά για την καριέρα μου. Όνειρό μου είναι να
παίξω σε ένα μεγάλο πρωτάθλημα οπως το ισπανικό, αλλά δεν μπορείς να
κάνεις γιγάντια βήματα. Οι καταστάσεις σε οδηγούν στο να κάνεις
συγκεκριμένα βήματα κάθε φορά. Αν είχα κάνει άλλες επιλογές στην καριέρα
μου, ποιος ξέρεις αν θα ήμουν καλύτερα ή χειρότερα τώρα; Είμαι σε μία
καλή φάση της ζωής μου, χαρούμενος με αυτό που κάνω. Πάντα ονειρευόμουν
να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής που παίζει στο ψηλότερο επίπεδο και
το πετυχαίνω. Μου φέρονται άψογα στον ΠΑΟΚ. Αλλά είμαι ένας παίκτης με
φιλοδοξίες που πάντα θέλει περισσότερα. Θα ήθελα να παίξω σε ένα πιο
ανταγωνιστικό πρωτάθλημα όπως το ισπανικό. Πάντα ψάχνω να βελτιωθώ. Δεν
γνωρίζω κανένα παίκτη χωρίς φιλοδοξίες. Και ξέρω καλά τον εαυτό μου.
Θέλω περισσότερα, περισσότερα, περισσότερα. Θέλω να κάνω όνομα στο χώρο
του ποδοσφαίρου. Σε κάθε βήμα που κάνω θέλω να βελτιώνομαι. Και μέχρι
σήμερα έχουν γίνει μόνο μικρά βήματα".
Για την επιλογή ζωής να γίνει ποδοσφαιριστής: "Δεν ξέρω τι θα μπορούσα να είχα γίνει αν δεν ήμουν ποδοσφαιριστής. Δεν είχαν σχέδιο β. Υπήρχε μέσα μου μόνο το όραμα ενός μικρούς παιδιού με μία μπάλα μονίμως στα πόδια του. με βοήθησαν πολλοί άνθρωποι. Όπως ο Ρούμπεν Μάτο, ο καλύτερός μου φίλος, ο Ιβάν. Άνθρωποι από την περιοχή του Μπάριο ντε λας Φλόρες με τους οποίους αγωνίστηκα. Κάθε φορά που τους βλέπω είναι μία μεγάλη χαρά για μένα. Μου θυμίζουν πράγματα που εγώ έχω ξεχάσει. Και παρακολουθούν την πορεία μου όπου κι αν είμαι. Αυτό είναι απίστευτο. τα χρήματα έρχονται και δεύγουν, οι φιλίες είναι το μόνο που μένει".
Για την Πριμέρα Ντιβιζιόν: "Σ΄αυτό το πρωτάθλημα δεν έρχεσαι για να αποσυρθείς. Η Πριμέρα είναι ένα από τα καλύτερα πρωταθλήματα στον κόσμο. Για μένα το κορυφαίο. Δεν θα έρθω εδώ για να αποσυρθώ. Το αντίθετο. Νιώθω έτοιμος να ανταγωνιστών τους καλύτερους".
Για το γεγονός ότι από παιδί που πέρασε από τη Ρεάλ Μαδρίτης έφθασε να γίνει επαγγελματίας: "Νιώθω ότι ένα όνειρο εκπληρώνεται. Οι άνθρωποι με αναγνωρίζουν, νιώθω ότι ζω το όνειρο πολλών παιδιών που έπαιζαν μαζί μου στο δρόμο. Αν με βλέπουν και με θαυμάζουν, τους θαυμάζω και εγώ που με παρακολουθούν. ταπεινός, όπως είμαι, θα πήγαινα στην Ουκρανία, το Καζακστάν, την Ελλάδα. πρέπει να είσαι ρεαλιστής σ' αυτό το σπορ. Το ποδόσφαιρο είναι το όνειρό μου, αλλά είναι και δουλειά. Το παιχνίδι είναι πάντα διασκέδαση, πολύς κόσμος το παρακολουθεί γιατί είναι όμορφη, αλλά στο σημείο που είμαι, παίζω γιατί είναι η δουλειά μου. Αν δεν το έβλεπα έτσι δεν θα πήγαινα στην Ουκρανία ή την Ελλάδα να παίξω ποδόσφαιρο. Έχω κερδίσει πράγματα στη ζωή μου που άλλος δεν θα φανταζόταν στην ηλικία μου. Δεν μιλάω μόνο για χρήματα. Εμπειρίες ζωής, φιλίες, ωριμότητα. Με βοήθησε το ποδόσφαιρο να γνωρίζω τι θέλω".
Για το αν έχει νιώσει μοναξιά: "Έχω νιώσει μόνος. Συμβαίνει από τη στιγμή που είμαι μακριά από την πατρίδα μου. Αν και το ίντερνετ σου δίνει μία μικρή δυνατότητα επικοινωνίας, στην πραγματικότητα είσαι μόνος. Νιώθεις μόνος όταν παίζεις. Συγκεντρώνεσαι και όταν πηδάς στον αγωνιστικό χώρο κάνεις στην άκρη όλα τα προβλήματά σου. Αλλά όταν κάνεις ένα άσχημο παιχνίδι και χρειάζεσαι τους ανθρώπους σου, τότε νιώθεις μόνος. Πάντως, οι άνθρωποι είναι πιο κοντά στη Θεσσαλονίκη, απ' ότι στο Λβιβ".
Για τα γεγονότα στον ημιτελικό Κυπέλλου ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός: "Είναι ωραία ατμόσφαιρα να ζεις. Αλλά όταν πέφτουν μπουκάλια, παγάκια, ψάρια, φωτοβολίδες... δεν έχω ξαναζήσει ένα περιβάλλον τόσο επιθετικό. Νομίζω η Ελληνική Ομοσπονδία πρέπει να αναλάβει δράση"
Για την επιλογή ζωής να γίνει ποδοσφαιριστής: "Δεν ξέρω τι θα μπορούσα να είχα γίνει αν δεν ήμουν ποδοσφαιριστής. Δεν είχαν σχέδιο β. Υπήρχε μέσα μου μόνο το όραμα ενός μικρούς παιδιού με μία μπάλα μονίμως στα πόδια του. με βοήθησαν πολλοί άνθρωποι. Όπως ο Ρούμπεν Μάτο, ο καλύτερός μου φίλος, ο Ιβάν. Άνθρωποι από την περιοχή του Μπάριο ντε λας Φλόρες με τους οποίους αγωνίστηκα. Κάθε φορά που τους βλέπω είναι μία μεγάλη χαρά για μένα. Μου θυμίζουν πράγματα που εγώ έχω ξεχάσει. Και παρακολουθούν την πορεία μου όπου κι αν είμαι. Αυτό είναι απίστευτο. τα χρήματα έρχονται και δεύγουν, οι φιλίες είναι το μόνο που μένει".
Για την Πριμέρα Ντιβιζιόν: "Σ΄αυτό το πρωτάθλημα δεν έρχεσαι για να αποσυρθείς. Η Πριμέρα είναι ένα από τα καλύτερα πρωταθλήματα στον κόσμο. Για μένα το κορυφαίο. Δεν θα έρθω εδώ για να αποσυρθώ. Το αντίθετο. Νιώθω έτοιμος να ανταγωνιστών τους καλύτερους".
Για το γεγονός ότι από παιδί που πέρασε από τη Ρεάλ Μαδρίτης έφθασε να γίνει επαγγελματίας: "Νιώθω ότι ένα όνειρο εκπληρώνεται. Οι άνθρωποι με αναγνωρίζουν, νιώθω ότι ζω το όνειρο πολλών παιδιών που έπαιζαν μαζί μου στο δρόμο. Αν με βλέπουν και με θαυμάζουν, τους θαυμάζω και εγώ που με παρακολουθούν. ταπεινός, όπως είμαι, θα πήγαινα στην Ουκρανία, το Καζακστάν, την Ελλάδα. πρέπει να είσαι ρεαλιστής σ' αυτό το σπορ. Το ποδόσφαιρο είναι το όνειρό μου, αλλά είναι και δουλειά. Το παιχνίδι είναι πάντα διασκέδαση, πολύς κόσμος το παρακολουθεί γιατί είναι όμορφη, αλλά στο σημείο που είμαι, παίζω γιατί είναι η δουλειά μου. Αν δεν το έβλεπα έτσι δεν θα πήγαινα στην Ουκρανία ή την Ελλάδα να παίξω ποδόσφαιρο. Έχω κερδίσει πράγματα στη ζωή μου που άλλος δεν θα φανταζόταν στην ηλικία μου. Δεν μιλάω μόνο για χρήματα. Εμπειρίες ζωής, φιλίες, ωριμότητα. Με βοήθησε το ποδόσφαιρο να γνωρίζω τι θέλω".
Για το αν έχει νιώσει μοναξιά: "Έχω νιώσει μόνος. Συμβαίνει από τη στιγμή που είμαι μακριά από την πατρίδα μου. Αν και το ίντερνετ σου δίνει μία μικρή δυνατότητα επικοινωνίας, στην πραγματικότητα είσαι μόνος. Νιώθεις μόνος όταν παίζεις. Συγκεντρώνεσαι και όταν πηδάς στον αγωνιστικό χώρο κάνεις στην άκρη όλα τα προβλήματά σου. Αλλά όταν κάνεις ένα άσχημο παιχνίδι και χρειάζεσαι τους ανθρώπους σου, τότε νιώθεις μόνος. Πάντως, οι άνθρωποι είναι πιο κοντά στη Θεσσαλονίκη, απ' ότι στο Λβιβ".
Για τα γεγονότα στον ημιτελικό Κυπέλλου ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός: "Είναι ωραία ατμόσφαιρα να ζεις. Αλλά όταν πέφτουν μπουκάλια, παγάκια, ψάρια, φωτοβολίδες... δεν έχω ξαναζήσει ένα περιβάλλον τόσο επιθετικό. Νομίζω η Ελληνική Ομοσπονδία πρέπει να αναλάβει δράση"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου